Famiri fisiti
Het onverwachte is zojuist gebeurd. Deze week was de eerste week op de Vrouwen Interne en het is LEUK! Het personeel is vriendelijk, onze verpleegkundige vaardigheden zijn geüpgrade en komen verder dan bedden soppen en po's schoonmaken en het mooiste van alles is dat er niet naar ons gesnauwd wordt. Wat een verademing, we voelen ons al een stukje meer verpleegkundigen en hebben ons plekje gevonden.
Beiden mochten we meekijken met een gastroscopie, een interessant maar zeer naar onderzoek waarbij er een dikke slang met camera door de keel, slokdarm en maag wordt geduwd om te kijken of dat er daarbinnen iets aan de hand is.
Ook mijn Surinaamse taalvaardigheden ben ik aan het oefenen. Een patiënte die al op leeftijd is en niet meer goed kan zien had haar Bijbel bij zich en ik stelde voor om voor te lezen. Deze Bijbel bleek in het Sranang (Surinaams) te zijn dus heb ik mijn beste Surinaams in de strijd gegooid om het verhaal over Yesus zo soepeltjes mogelijk te vertellen. Het werd gieren en brullen in de zaal die mij moest aanhoren, maar de patiënte kon het erg waarderen en was dankbaar dat ik dit voor haar wilde doen.
Famiri fisiti (=Familiebezoek)
Donderdag was het zover. Mijn ouders hebben voet op Surinaamse bodem gezet en in de avond stonden ze voor ons huis en werd er uitgebreid geknuffeld. Zij verblijven op steenworp afstand van ons huis
(met een zwembad!!) dus we zijn praktisch bijna buren.
In het weekend hebben Marloes en ik als echte gidsen een deel van Paramaribo laten zien waarbij de centrale markt en het schaafijs niet mocht ontbreken. Zaterdag zijn we naar de vlindertuin in Lelydorp geweest. Het was een leuke ochtend met een rondleiding op de kwekerij en Marloes dag kon niet meer stuk omdat er felblauwe vlinders blijken te bestaan. Ook hebben we daar slangen gezien en kleine schildpadjes vastgehouden.
Zondag zijn we vroeg ons bed uitgekomen om de zangvogelwedstrijd op het Onafhankelijkheidsplein mee te maken. Veel Surinaamse mannen hebben een zangvogeltje in een kooitje die ze vertroetelen en ze
overal mee naartoe nemen per brommer of bus. Op zondag worden deze vogeltjes dan met hun kooitjes op een stokje gezet op het plein en zijn er zangwedstrijden. Deze zondag was er helaas geen echte
wedstrijd maar bleken de vogels in training te zijn...
De rest van de dag hebben we Fort Zeelandia bezocht en eind in de middag een dolfijnentour gedaan waarbij we in een flinke stortbui de Surinamerivier over gingen. In no time was het weer opgeklaard
en konden we rustig dolfijnen spotten en lokale hapjes eten. Kortom een geslaagd weekend!
Dinsdag 1/10 vertrekken moedertje en vadertjelief naar Curacao en a.s vrijdag vliegen wij achter ze aan. Tsja we moeten af en toe ook een beetje vakantie houden he ;)
Bedankt voor jullie berichtjes! Heel erg leuk om te lezen.
Liefs,
Lois
Reacties
Reacties
Oooooo...heerlijk Lois om je moedertje en vadertje lekker in je armen te sluiten. Geniet nog van het verblijf van je lieve ouders...En wij blijven het volgen...Liefs uit Winterswijk ook voor je ouders..
Je schrijft over Vrouwen Interne. Houdt dat in dat de mannen en vrouwen op verschillende afdelingen liggen?
Zijn ze in Surinamer preutser of is er meer ruimte?
En bij zo'n gastroscopie: moeten de patienten dan niet kokhalzen/spugen, getsie?! Ik zou wel voor het voorlezen gaan ja, lachen is ook gezond, haha.
Veel plezier met je ouders, ook straks op Curacao.
De "Staatsgreep" aldaar is "Verijdeld" dus jullie kunnen onbezorgd van het eiland genieten!!!!
misschien kunnen jullie op korsouw gelijk even orde op zaken stellen...... majella, de eerste vrouwelijke premier aldaar en stefan als minister van ruimtelijke ordening en lois op het ministerie van gezondheid. Jullie hebben vast nog wel familie en vrienden die van pas zouden kunnen komen op belangrijke posten! Veel plezier in Suriname en ook op jullie vakantie!
Dag lieve loïs en ook Marloes, Wat een bizar weekend hebben jullie meegemaakt maar ook wat een avontuur. Blij dat jullie een beschermengeltje op jullie schouders hebben en laat die maar mooi heeeel lang blijven zitten!
Ik denk dat je vader en moeder met kromme tenen het verhaal hebben gelezen..... Wat heerlijk dat ze er nu zijn en met eigen ogen kunnen zien waar je ons in je verhalen van mee laat genieten. Het is bijzonder om te zien waar je dochter woont en werkt.
Geniet van de tijd samen en straks ook van het prachtige Curacao. Als je op de pondjesbrug staat: denk dan even aan ons!
Kus Gerda
Bedankt voor jullie lieve berichtjes. Een reactie op Barbara: er is een aparte afdeling voor mannen en vrouwen. Dit heeft te maken met privacy (voornamelijk voor de vrouw).
Bij een gastroscopie ga je zeker kokhalzen, sommige mensen geven ook over. De patient die ik begeleidde werd heel naar en trok uit reflex telkens de slang eruit. Ze heeft hier toen rustgevende medicatie voor gekregen en uiteindelijk is het gelukt.
Ha lieve Lo! Wat een leuke verhalen allemaal en wat fijn dat je je eindelijk een verpleegkundige voelt ipv van een schoonmaakster! Doe je ouders de groetjes en geniet in Curacao!
Liefs x
Dag meiske,wat hebben we genoten van deze mooie vakantie.
Je hebt ons zoveel mooie dingen laten zien,en mooie mensen ,in Paramaribo.Ik voelde me gelijk thuis.
Ik weet precies wat je bedoelt als je met je billen in de sula's zit,zoveel rust,dat is hemels.
Tot over 3 weken ! geniet nog van de warmte.
Dag meiske !
Danki danki
Mi lobi joe !
xxx
Hahaha mama, je moet wel je eigen naam gebruiken als je me een berichtje typt. Ik kon me al niet herinneren dat ik iets naar mezelf had gestuurd :)
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}